به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، طبق روزهاي گذشته بيشتر رسانه ها محور اصلي خود را به موضوعات اقتصادي اختصاص دادند.
افت دور از انتظار "شاخص"
روزنامه شرق: همواره بحث تسهيل فضاي کسب‌وکار و شاخص‌هاي کلان اقتصاد ارتباط مستقيم و گسترده‌اي با بازار سرمايه دارد. بر همين اساس نيز بورس را پيشخوان اقتصاد دولتها مي‌دانند. وقتي سطح قيمت‌ها و تورم تا حدي مهار و بازار از بي‌نظمي خارج شده است افت شاخص‌ها دور از انتظار به نظر مي‌رسد. حتي علاوه بر تثبيت نسبي شرايط اقتصادي، روابط بين‌الملل نيز از فضايي مثبت‌تر برخوردار شده و اميد به سرمايهگذاري و رشد توليد شکل گرفته است. از اين‌رو گمان مي‌رود از يک خلأ تصميم‌گيري در رنج باشيم. دولت به بهاي بهبود بازار پول، بازار سرمايه را متضرر مي‌کند. وقتي دولت شرايط را براي افزايش نرخ سود بانکي فراهم مي‌کند و افزايش سود اوراق را تصويب مي‌کند، بايد منتظر بيرون‌رفتن سرمايه‌ها از بورس باشيم. در چنين شرايطي ورود دولت به بازار سرمايه و تدوين برنامه‌هاي حمايتي براي آينده اقتصاد کشور از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
دولت اعتدال و وصيت ريچارد فراي
روزنامه مردم سالاري: تاجيکستان، کشور همزبان ما اعلام آمادگي کرده تا پيکر اين ايرانشناس بزرگ را که خدمات زيادي به فرهنگ کشورهاي فارسي زبان ارائه داده، بپذيرد و اينها تبعات برخورد غيرفرهنگي با مقولاتي فرهنگي است که انتظار مي‌رود در مورد آن با تامل و تدبر بيشتري برخورد شود. از ديگران که به جاسوس خواندن ديگران عادت کردهاند انتظاري نيست، اما از دولت اعتدالگرا که داعيه بازگرداندن اعتبار ايران و ايراني را در عرصه‌هاي بين‌المللي دارد انتظار اين است که در مورد اين موضوع با جديت بيشتري وارد شده و زمينه عمل به وصيت ريچارد فراي و مقابله با هر‌گونه هجمه به آرامگاه آرتور پوپ در اصفهان را که بازتاب بسيار زشتي در جهان پيدا کرده فراهم سازند تا اگر کساني خدمتي به فرهنگ ايراني نمي‌کنند لااقل اجازه پيدا نکنند تا ديگران را از خدمت به فرهنگ و تمدن ايراني فراري دهند.
گسترش مناسبات اقتصادي ، کليد مديريت فضاي ديپلماسي
روزنامه جمهوري اسلامي: ايران مي‌تواند و بايد با حفظ و گسترش روابط تجاري و اقتصادي خود با برخي کشورها، همواره اين پيام را براي غربي‌ها داشته باشد که ناگزير از پذيرش تمامي شرايط و خواسته‌هاي آنان براي برقراري مناسبات اقتصادي نيست و جايگزين‌هاي بالقوه و بالفعلي در چشم اندازهاي کوتاه و بلند مدت تجارت ايران وجود دارند که مي‌توانند نقش شرکاي غربي ايران را در مناسبات اقتصادي بازي کنند. روسيه، چين، هند و حتي ديگر اعضاي بلوک کشورهاي درحال توسعه مانند برزيل، مالزي و... مي‌توانند از جمله اين جايگزين‌ها باشند چنانکه در سال‌هاي اخير و در اوج تحريم‌هاي غرب عليه جمهوري اسلامي اين چنين مناسباتي متناسب با شرايط روز برقرار شده بود و همچنان نيز ادامه دارد.
تأملي بر ارتباط با نهادهاي بين المللي اقتصاد
روزنامه خراسان: وابستگي به بسياري از زير ساخت هاي بين المللي مجراي هماهنگي با بسياري از برنامه هاي اقتصادي بين المللي است که مي تواند به راحتي در مواقع لزوم ابزار مورد نياز غرب را براي فشار بر کشورها ايجاد کند و براي دستيابي به اهداف سياسي مورد استفاده قرار گيرد. براي مثال شبکه سوئيفت يکي از اين زيرساخت ها است که در سيستم بانکي کشور مورد استفاده قرار مي گرفت. اين شبکه ارايه دهنده خدمات اطلاعاتي بانکي بوده و در کشور بلژيک مستقر است ولي وابستگي به آن در سيستم بانکي تا آن جا پيش رفت که اطلاعات تبادلات مالي داخلي نيز توسط اين شبکه جابه جا مي شد. به دليل وابستگي هاي ايجاد شده و در پس تحريم ها، شبکه سوئيفت خدمات خود را به بانک هاي ايراني قطع کرد و موجب ايجاد اختلال در فعاليت بانکي کشور شد.
کابل در آستانه تحولات مهم
روزنامه کيهان: انتخابات 16 فروردين 93 در حالي برگزار شده که هنوز تکليف قرارداد امنيتي ميان کابل و واشنگتن مشخص نشده است. البته براساس آنچه مشاهده مي‌شود زمان برگزاري دور دوم انتخابات رياست جمهوري افغانستان در اواخر ارديبهشت يا اوايل خرداد خواهد بود و استقرار دولت جديد تا مرداد ماه به درازا کشيده مي‌شود با اين وصف زمان بسيار کوتاهي براي تعيين تکليف حضور نظاميان آمريکايي در افغانستان باقي مي‌ماند در اين ميان چند اتفاق ممکن است بيفتد؛ اتفاق اول: حامد کرزاي که تاکنون از امضاي اين توافقنامه اجتناب کرده و توقع داشته به عنوان قهرمان ملي آراء را به سمت کانديداي خود جلب نمايد، با شکست در انتخابات، اين توافقنامه را امضاء کند. اين احتمال بسيار بعيد است چرا که کرزاي به دليل سماجت آمريکايي‌ها در حمايت از «اشرف غني» از واشنگتن دلگير است و امضاي توافقنامه موقعيت او را در افغانستان از اين هم ضعيف‌تر مي‌کند؛ اتفاق دوم: آمريکايي‌ها به بهانه شرايط گذار در سيستم اجرايي افغانستان، حضور نظاميان خود را براي شش ماه تمديد نمايند و سپس با دولت جديد وارد مذاکره شوند. اين احتمال نسبتا قوي است چرا که از يک سو آمريکايي‌ها تمايل جدي دارند تا بخشي از نيروهاي خود را- بين 12 تا 18 هزار نفر- در اين کشور براي ساليان نامعلومي نگه دارند و از سوي ديگر توافق با رئيس جمهور جديد را - چه اشرف غني باشد و چه عبدالله- ممکن مي‌دانند؛ اتفاق سوم اين است که با پيروزي عبدالله، آمريکايي‌ها فقط به بخشي از خواسته خود شامل حضور در پادگان‌ها دست يافته و از مداخله در شهرها منع شوند؛ اتفاق چهارم اين است که آمريکايي‌ها ماندن خود را به کسب امتياز کاپيتولاسيون مشروط کرده و با پافشاري بر آن، شرايط فعلي- عدم توافق- را ادامه داده و پس از يک تصويب تمديد شش ماهه ناچار به خروج نسبتا کامل از افغانستان شوند. اين هم يک احتمال قوي است و از مردم مسلمان افغانستان هم با توجه به روحيه ظلم‌ستيزي و دين‌گرايي چنين انتظاري وجود دارد.
عذرخواهي مي‌کنيم پس هستيم
روزنامه سياست روز: اصلاح‌طلبان نمي‌توانند تفکر خود را براي غلبه بر افکار عمومي حاکم سازند چون جايگاه اجتماعي و اعتماد عمومي جامعه را از دست داده‌اند. راه برون‌رفت از چنين وضعيتي همراه و همگام شدن با واقعياتي است که در جريان است. مقاومت نه وادادگي. اين که به دولت توصيه شود حتي از معرفي نماينده جمهوري اسلامي ايران به سازمان ملل به خاطر مخالفت آمريکا اصرالر نکند و کوتاه بيايد، مقاومت در برابر زياده‌خواهي و زورگويي‌هاي آمريکا نيست، وادادگي سياسي است.
مانع بي‌اعتمادي مردم شويد
روزنامه وطن امروز: دولت در موضوع سياست خارجي معتقد به جلب اعتماد دنياست. سياست اعتماد‌سازي با شدت از سوي دولت دنبال مي‌شود اما يک سخن دوستانه و خيرخواهانه با دولت وجود دارد. دولت بهتر است موضوع اعتماد‌سازي را در درون کشور و نسبت به مردم نيز در دستور کار قرار دهد. خداي‌ناکرده تيم مذاکره‌کننده در مظان اتهام دروغگويي نيست اما روايت آنها از مذاکرات کمي مخدوش شده است. اعتماد عمومي به دولت و تيم مذاکره‌کننده يک امتياز و سرمايه بزرگ است. دولت بايد نسبت به تحکيم و تقويت اين اعتماد بکوشد و مانع بي‌اعتمادي شود. قاعدتا مردم بايد نسبت به کساني که مي‌خواهند از حقوق هستهاي آنها دفاع کنند؛ اعتماد داشته باشند.
جامعه تاب يک گام به پس را ندارد
روزنامه ابتکار: گزارش اخير بانک مرکزي (در اواخر سال 92) حکايتِ جالبي از قصه ي سيب زميني به دست مي‌دهد: افزايشِ قيمتِ 6-195 درصدي اين محصول در يک سال! گويي سيب زميني به ملاکِ سنجشِ دولِ مابعدِ اصلاحات بدل شده تا پتانسيلِ مديريتِ اقتصادي آنها را به محکِ تجربه بسپارد يا برملا کند! شايد بتوان گفت در اين دولتها سيب زميني (با ادبيات ژيژک) جلوه ي حقيقتي مستقل از حقيقتِ تحت اللفظي خودش يافته است! در ذيلِ صدارتِ دولتِ اعتدال (به رغمِ ماترکِ دولتِ پيشين) با کمياب شدنِ سيب زميني، سخن از «افزايش قيمت حدود 207 درصدي» آن «نسبت به سال گذشته» مي‌رود! ملّتِ ايران از دولتِ تدبير (حتّا با فرضِ راست و درستي نيت و هدفِ دولتِ پيشين)، انتظار تمايز با سلفِ خود را در هر سه ساحتِ نيت، اجرا و هدف دارد. وانگهي، حتّا بيش و پيش از نيت، هدف و ريشه‌هاي سياسي، مردم به رويکردها، توانِ مديريتي و ميوه‌هاي دولت مي‌نگرند. تفاوتِ ژنرال‌ها و سربازها (ي ادعايي) در اينجا روشن مي‌شود. به حتم رويکردهاي مشابه نه تنها مي‌تواند نيت را در منظرِ عوام مخدوش کند و هدف را از ديدِ خواص زير سؤال بَرد، بلکه مي‌تواند از ضريبِ مشروعيتِ دولت نيز بکاهد. به حکمِ تجربه مي‌توان ادعا کرد آنجا که پاي معيشتِ ملّت به ميان آيد در تصميمِ نهايي اکثريت، «فيلترشکم» کمتر به کار خواهد آمد!
يارانه‌ها و سنجش محبوبيت روحاني
روزنامه آرمان: مردمي هم هستند که تحت‌تاثير حاميان دولت قبل گمان ميکنند اين يارانه‌ها قسمتي از پول نفت بوده و اگر آن را از دولت نگيرند، روحاني آن را به دوستان، آشنايان و نزديکان خود هديه مي‌دهد. اگر آقاي روحاني ميان اين قشر راي يا طرفداري داشته باشد، اين آرا در انتخابات بعدي ريزش خواهد کرد و اين هزينه شجاعت ايشان در جراحي وضع نامناسب اقتصاد خواهد بود اما در مقابل با اين کار به قسمتي از نخبگان و افراد فرهيخته که در انتخابات راي ندادند يا کانديداي ديگري را به آقاي روحاني ترجيح داده بودند، ثابت خواهد کرد روحاني فردي پوپوليست نيست و حاضر نيست به قيمت محبوبيت و چند راي بيشتر ضربه‌اي به اقتصاد وارد کند و اين افراد به خاطر اعتمادي که به صداقت رئيس‌جمهور جديد دارند از حاميان جديد رئيس‌جمهور خواهند شد.
اصلاح‌طلبان ياريگر دولت
روزنامه اعتماد: جريان اصلاح‌طلبي مهم‌ترين جريان سياسي کشور به رهبري سيد محمد خاتمي است که نقش مهمي در پيروزي دکتر روحاني در انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوري داشته است. در حالي که روابط بين‌المللي دولت بسيار عملکرد خوبي داشته اما پرداخت مستقيم يارانه‌ها نيز به دليل کاهش ارزش پول ملي، وضعيت را پيچيده‌تر کرده است. تاکيد نگارنده به عنوان يکي از دوستان دولت آقاي روحاني اصلاح رابطه ايران با جامعه جهاني است که البته هدف‌گيري دولت نيز صحيح بوده است. بدون اصلاح اين رابطه محال است که بتوانيم در برنامه‌هاي اقتصادي موفق باشيم. ما در بخش نفت و گاز و پتروشيمي نيازمند سرمايهگذاري هستيم، انتقال پتروشيمي نيازمند بهبود رابطه با جهان است. اگر آن بخش را به صورت راهبردي حل نکنيم حتي کاهش شديد پرداخت يارانه‌ها نيز مشکلات را حل نخواهد کرد.
جبهه مخالفان تنش‌زدايي در ايران و غرب
روزنامه ايران: با ورود مذاکرات هستهاي به مرحله جديد، موضوع مناسبات ايران و امريکا دوباره در محور مناقشه جناحهاي سياسي قرار گرفته است. در حالي که تيم ديپلماتهاي ايراني موضعگيري خويش در قبال امريکا را با عيار رفتار عملي کاخ سفيد تنظيم ميکنند، جناح رقيب دولت روحاني در داخل مواضع خويش را با نگاه به اظهارنظر گروههاي تندرو امريکا بويژه سناتورها و لابيهاي ضد ايراني پيش ميبرند و بر اين اساس به چيزي جز ادامه وضعيت هشت سال گذشته راضي نيستند. در ايران وضعيت به اين صورت است که در حوزه رسمي، ديپلماتهاي روحاني تلاش خويش را بر گشودن گره تحريم و رفع اختلافات هستهاي متمرکز کردهاند. در بخش غير سياسي، نهادها و کانونهاي اقتصادي ايران بويژه در حوزه انرژي و حمل و نقل تمايل خود را براي جذب سرمايهگذاري شرکتهاي غربي ابراز کردهاند اما در جبهه رقيب دولت، همه چيز از ادامه مخالفت و تلاش براي کم نتيجه و حتي بي?نتيجه نشان دادن مذاکرات حکايت دارد.
تدبير دولت، يخ روابط ايران و آذربايجان را آب مي‌کند
روزنامه قانون: ارتباط داشتن با آذربايجان امنيت منطقه‌اي براي ايران فراهم خواهد کرد. همچنين نبايد از حمايت‌هاي اين کشور از ايران در پرونده هستهاي چشم‌پوشي کنيم. در ديدار اخير علي‌اف با روحاني مجددا به اين موضوع تاکيد شد و حمايت آذربايجان از ايران در اين مسئله مي‌تواند در تغيير نگاه دنيا به حق هستهاي کشورمان اثرگذار باشد. با اين حال توصيه مي‌کنم، صدا و سيماي ايران و به ويژه شبکه سحر، نسبت به مسائل مذهبي آذربايجان دقت کافي داشته باشد، اين شبکه تلويزيوني به جاي بهبود روابط با پخش برنامه‌هايي در مسير تخريب حرکت مي‌کند.
منبع:دانا