به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، امروزه تنها ?جشن سوري? معروف به ?چهارشنبه سوري? و نيز ?جشن سده? براي عموم شناخته شده اما ديگر جشن هاي ايراني نيز مانند ?مهرگان? ، ?آذرگان? و ?شهريورگان? را مي توان از اين دست دانست.

آتش نزد ايرانيان نماد روشني، پاکي، طراوت، سازندگي، زندگي، و تندرستي است .

چهارشنبه سوري درفرهنگ پارسي به عنوان مقدمه و پيش درآمد نوروز نيز شناخته شده که همواره در طول تاريخ، قبل از فرارسيدن سال نو برپا مي شده و هنوز هم در بين اقوام ايراني رواج دارد.

 مردم چهارمحال وبختياري نيز طبق رسوم نياکان خود با جمع آوري هيزم و برافروختن آتش و پريدن از روي آن ابياتي مثل ?سرخي تو از من زردي من از تو? و ?غم برو شادي بيا محنت برو روزي بيا? بيان مي کنند .

مردم مناطق عشايري چهارمحال وبختياري نيز باروشن کردن آتش و پريدن از روي آن سلامتي و رزق و روزي و پايان غم را طلب مي کنند.

بختياري ها هنگام پريدن از روي آتش اين شعر را سه بار مي خوانند:

تش تش نوروز ايکنم شادي هر روز ايکنم

سرخي تو سي مو زردي مو سي تو

غم بره شادي بيا محنت بره روزي بيا

تعداد آتش ها را نيز مانند سبزه ها فرد مي گيرند و معتقدند کسي از روي آتش زوج بپرد سال آينده چهارشنبه سوري نخواهد داشت.

درمناطق بختياري نيشين چهارمحال و بختياري به چهارشنبه سوري ?چهارشنبه سيري? يا ?تش پرک? مي گويند.

رييس بنياد ايران شناسي چهارمحال وبختياري گفت: در ايران جشن به معناي يکي از حالات است که با روح شادي وسپاس گذاري انسان از موقعيت هاي خوب همراه است .

?عباس قنبري عديوي?در گفت وگو با گزارشگر ايرنا افزود: جشن چهارشنبه سوري نيز يکي از جشن هاي و سنت هايي است که ريشه در سنت، اخلاق، باورهاي اجتماعي و فعاليت هاي حيات بخش انسان دارد.

وي گفت: در ايران باستان آتش يکي از عناصر چهار گانه و نماد گرمي، روشنايي، پاکي و زندگي بوده و سرخي آتش نيز ازبين برنده بدي، زردي ها، بيماري ها و زشتي هاست.

قنبري عديوي اظهار داشت: در فرهنگ ايراني ها زمستان که با روح خستگي و دلمردگي، همراه است با آتش گرمابخش بهار و روشنايي آن به پايان مي رسد.

وي گفت: سور به معناي جشن است و چهارشنبه سوري يعني جشن پايان سال که آخرين چهارشنبه سال با برافروختن سه، هفت و يا 11 آتش کوچک، اول بزرگترها، بعد زنان و بعد نيز کودکان به ترتيب از روي اين آتش ها مي پرند.

رييس بنياد ايران شناسي استان گفت: مردم با اين پريدن از روي آتش جشن و سرور برپا مي کنند و زشتي ها،ناپاکي ها، بيمارها و کارهاي شيطاني را از خود دور مي کنند.

وي گفت: خاکستر آتش را نيز يکي از دختران جوان به بيرون از خانه مي برد و اهالي خانه درب منزل را به روي او مي بستند که با اين کار از او مي خواستند که انشالله در سال جديد ازدواج کند.

قنبري عديوي کوزه شکستن، فالگوش ايستادن، قاشق زني را از ديگر آداب و رسوم اين شب عنوان کرد وگفت: برخي دختران و پسران با مخفي کردن صورت خود از همسايه و فاميل طلب عيدي مي کنند که اين امر يادآور صله رحم و کمک به دوستان و آشنايان است.

وي اظهار داشت: برپايي اين آيين که نماد شادي و سرور است هم اکنون به شبي مهيب با استفاده از وسايل محترقه و آتش زا تبديل شده که چنين رفتارهايي با روح جشن هاي ايراني همخواني ندارد.