زهرا آقازاده نژاد نويسنده کتاب «اهالي اينجا» که کتاب اربعيني اش با استقبال مخاطبان مواجه شده گفت: همه خوانندگان کتاب متوجه صميميت درون کتاب شده و به آن اشاره داشتند که بدون شک همه اين حس و حال خوب ناشي از فضاي آکنده از مهر ايام اربعين و صاحب اصلي آن است.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، کتاب «اهالي اينجا» روزنوشت هايي از بخش بانوان يک موکب اربعيني در کربلاست که به همت انتشارات شهيد کاظمي و استقبال خوانندگان حالا به چاپ دوم خود رسيده است. پيش تر با زهرا آقازاده نژاد نويسنده کتاب درباره ايده نوشتن اين روزنوشت ها تا خاطرات اربعيني خود گفتگو کرده بوديم و به بهانه چاپ دوم اهالي اينجا دوباره احوالات او را جويا شديم.
زهرا آقازاده نژاد در گفتگو با خبرنگار دانا درباره بازخوردهايي که پس از انتشار «اهالي اينجا» به دستش رسيده، گفت: در يک سال گذشته به لطف خدا بازخوردها و نقدهاي مثبتي از طرف خوانندگان و دوستان به دست من رسيد و نکته قابل تامل ماجرا اين است که تقريبا همه متوجه صميميت درون کتاب شده بودند و به آن اشاره مي کردند که بدون شک همه اين حس و حال خوب ناشي از فضاي آکنده از مهر ايام اربعين و صاحب اصلي آن است که بين همه زوار نهال رفاقت، صميميت و دوستي را مي کارد و بعد از آن است که گويا همه آدم هاي اينجا ديوارهاي اطراف خود را برداشته و با همه احساس دوستي و رفاقت مي کنند.
وي ادامه داد: بواسطه روايت قصه عزيزاني که در کتاب آمده، اين دوستي بين من و آنها شکل گرفت و تاکنون ادامه داشته است و آنها نيز از روايت جزپيات کتاب که بدرستي پرداخته شده اظهار خوشحالي مي کردند و خداقوت به خاطر بيان نکاتي که حتي در آن زمان از ديد خود آنها غافل مانده بود.
نويسنده کتاب «اهالي اينجا» با اظهار تاسف به خاطر اينکه امسال نمي تواند به اين سفر برود، گفت: وقتي شما شيريني و حلاوت حضور در مراسم اربعين و کربلا را فقط يکبار مي چشيد، مشتاقانه اين انتظار در طول سال با شما هست تا اين ديدار مجددا تازه شود و مني که دوازده روز پر خاطره و شيرين را در اين موکب سپري کرده بودم، خيلي دلم مي خواست تا دوباره اين روزها را تکرار کنم. با اينکه خادمي در موکب به جز زحمت، خستگي و مشقت چيزي به لحاظ مادي براي شما ندارد، اما براي همه اين خستگي ها، خدام دست و پا م يزنند تا اسمشان جزء ليست موکب امسال باشد و من در اين دو سال بواسطه دوستي با آنها شاهد اين بي تابي ها بودم که چه عاشقانه انتظار اين خادمي را مي کشند.
سفر خانوادگي اربعين حال و هواي ديگري دارد
آقازاده نژاد با تاکيد بر اهميت حضور خانوادگي در اين مسير و سفر گفت: با اينکه من در آن سال به تنهايي اين سفر را تجربه کرده بودم، ولي در جاي جاي کتاب به اهميت حضور خانوادگي در اين سفر اربعين اشاره کرده ام. موکب خانم ها در آنجا شرايطي دارد که شما اين حضور خانوادگي را بيشتر احساس و تماشا مي کنيد و حضور بچه ها، مادربزرگ ها و خواهرها اين حس را در شما بيشتر نشان مي دهد به نحوي که من يک فصل مستقل از کتاب را به حضور همين بچه ها در موکب اختصاص داده بودم.
وي ادامه داد: با اينکه سفر اربعين براي بزرگ ترها نيز با دشواري و سختي همراه است چه برسد به بچه ها، ولي بسياري از خانواده ها ترجيح مي دهند تا در اين سفر فرزندان کوچک خود را نيز همراه داشته باشند و من در اين کتاب درباره تحمل اين رنج خودخواسته نوشته ام که چگونه خانواده ها اين سختي ها را براي شريک شمردن خود با صاحب اصلي اين عزا به جان مي خرند چون به واقع خود واقعه کربلا نيز حضور خانواده اباعبدلله (ع) را درک کرده و از حضرت زينب(س) تا بانوان حرم و کودکاني که همراه آنها بوده اند فضاي کربلا را از حالت مردانه خارج کرده بودند و اگر کربلا يک پديده خانوادگي است که در آن بنيان خانواده مورد احترام و ارزش است، پس اربعين نيز مي تواند اين فضا را درک کند و به صورت خانوادگي برگزار شود.