به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از
جهانبين نيوز؛ روانشناسان معتقدند ظهور تکنولوژيهاي نوين ارتباطي در عصر حاضر بههمراه تحولاتي که در فضاي مجازي بوجود آمده، بسياري از کارکردهاي خانوادهها را دچار اختلال کرده است، بروز آسيبهاي نوظهور ميتواند زمينهساز نوع جديدي از آسيبهاي اجتماعي و رواني باشد، به همين دليل، برنامهريزي براي شناسايي، پيشگيري و کاهش آسيبهاي نوظهور لازم و ضروري مينمايد.
اينترنت و فضاي مجازي جاي دوستان و آشنايان را گرفته و جايگزين روابط فاميلي و دوستانه شده است، افرادي که زمان زيادي در فضاي مجازي طي ميکنند ارزشهاي اجتماعي را کنار ميگذارند و به فعاليتهاي فردي روي ميآورند.
گسترش فضاي مجازي در حوزه رابطه فرزندان و والدين نيز تغييراتي بهوجود آورده است که ازجمله آن کاهش نقش خانواده بهعنوان مرجع، کاهش ارتباط والدين با فرزند، شکاف نسلي به دليل رشد تکنولوژي، از بين رفتن حريم بين فرزندان و والدين و ايستادن در برابر يکي از والدين يا هر دو را ميتوان نام برد.
افزايش فردگرايي و کاهش جمعگرايي با عدم توجه والدين به فرزندان به واسطه توجه به اينترنت
فريدوني روانشناس در گفتوگو با
جهانبين نيوز؛ اظهار کرد: انسانها موجودات اجتماعي هستند و از همينرو نياز به ارتباط با ديگران دارند.
وي با بيان اينکه وقتي روابط انسانها با يکديگر خوب و سازنده باشد، حال بهتري نيز خواهند داشت تصريح کرد: مرواده با ديگران و مشارکت و صحبت با ديگران کمک ميکند بسياري از مسائل و مشکلات انسان را رفع کند.
فريدوني بيان داشت: تحقيقات نشان داده وقتي روابط اجتماعي در يک جامعه بالا باشد سلامت روان به موازات آن بالا ميرود، اين يکي از دلايلي که در ايام کرونا اختلالات و مشکلات رواني افزايش داد نبود روابط بوده است.
اين روانشناس با اشاره به روي کار آمدن گوشيها و کاهش روابط افراد با يکديگر تاکيد کرد: با همهگيري کرونا و اجبار دانشآموزان به استفاده از گوشي سبب شده تا دانشآموزان نتوانند روابط عميقي با يکديگر برقرار کنند و تا حدودي گوشهگير شدهاند.
وي با اشاره به اينکه متاسانه کار به جايي رسيده که بچههايي داريم که به آنها عنوان يتيم اينترنتي داده ميشود بدان معنا که اين بچهها پدر و مادر دارند اما چون غرق در فضاي مجازي هستند توجهي به فرزندان خود نميکنند.
فريدوني خاطرنشان کرد: عدم توجه والدين به فرزندان به واسطه توجه به اينترنت دردرازمدت مشکلاتي در ايجاد روابط فرزندان با ديگران ايجاد ميکند و برقراري روابط براي اين بچهها را دشوار ساخته و سبب افزايش فردگرايي و کاهش جمعگرايي در اين افراد ميشود.
اين روانشناس اضافه کرد: بايد در اين برحه وقت بيشتري براي يکديگر بگذاريم، تفريحاتمان را افزايش دهيم، ملاقات با افرادي که به ما انرژي بيشتري ميدهند را افزايش دهيم، هوش هيجاني خود را افزايش دهيم به اين معني که بتوانيم احساسات و عواطف خود را مديريت کرده و هيجانات و احساسات ديگران را بشناسيم.
وي ادامه داد: اگر دانشآموزي يا هر فرد ديگري روزانه پنج ساعت وقت براي چرخيدن در گوشي بگذارد ماهانه 150 و سالانه يک هزار و 800 و تا 2 هزار ساعت و اگر در همين زمان روزانه پنج صفحه کتاب بخواند ميشود سالانه 10 هزار صفحه کتاب در سال و اين يعني 50 کتاب 200 صفحهاي اضافه تر.
فريدوني افزود: بايد توجه شود که وقتمان را بر روي چه چيزي سرمايهگذاري ميکنيم و بزرگترين سرمايه زندگيمان را در جاهاي درست استفاده کنيم.
به گزارش
جهانبين نيوز؛ به باور کارشناسان امر بسياري از مشكلات رفتاري-اجتماعي كودكان و نوجوانان ناشي از رفتارهاي اعضاي خانواده و بهويژه پدرها و مادرها در خانه است، افراط و تفريط والدين به وقتگذراني در فضاي مجازي و روابط نادرست عاطفي پدر و مادر و عدم نظارت بر دوستان و معاشران فرزندان ازجمله مواردي است که سبب ايجاد ناهنجاري در افراد در دوران نوجواني و جواني ميشود.
ورود بيهدف به فضاي مجازي و پرسه زدن در شبكههاي اجتماعي شروع اعتياد به اين فضا است
شهبازي، روانشناس كودك در مصاحبهاي که با رسانههاي ديگر داشته اعتياد به فضاي مجازي را داراي پيامدهاي مختلفي براي فرد و خانواده دانسته که از آن جمله ميتوان ايجاد اختلال در روابط بينفردي، تغيير در سبك زندگي، نشان دادن علائم وسواسگونه مانند چِك كردن مداوم شبكههاي اجتماعي، تغيير در الگوي زمان خواب و بيداري و همچنين ناديده گرفتن مسووليتهاي فرد در مقابل خانواده را نام برد.
اين روانشناس كودك خانواده را نخستين و مهمترين اجتماعي عنوان کرده كه كودك در آن حضور دارد؛ و در ادامه بيان داشت: تاثير والدين بر كودك تا حدي است كه ميتواند بر عوامل ارثي ازجمله ميزان هوش، خلق و خوي و ساير ويژگيهاي ژنتيكي كودك تاثيري چشمگير داشته باشد و اين اثر به راحتي مسير زندگي كودك را تغيير خواهد داد، كودك از والدينِ خود، ياد ميگيرد چگونه راه برود، چگونه حرف بزند و چگونه مفيد و موثر باشد؛ همه اينها نيازمند صرف زمان توسط والديني تاثيرگذار و دقيق است، والديني كه بيشتر زمان خود را در فضاي مجازي ميگذرانند، نهتنها زماني براي تاثير بر رشد كودك ندارند، بلكه اين سبك زندگي را به كودك خود نيز انتقال ميدهند.
به بيان وي، تعامل موثر والدين و فرزندان در رشد مهارتهاي عاطفي، رواني، اجتماعي و تحصيلي نقشي اساسي ايفا ميكند؛ كودكاني كه از جانب والدين مورد غفلت قرار ميگيرند دچار خودكمبيني ميشوند؛ اين كودكان اداركي نادرست از خود خواهند داشت و در نتيجه در روابط اجتماعي دچار مشكل ميشوند، مجموعه اين عوامل، پرخاشگري را در كودك تقويت ميكند و در سنين بالاتر باعث بروز رفتارهايي ضداجتماعي ميشود.
شهبازي درباره راهكار استفاده مناسب از فضاهاي مجازي بهخصوص در مورد والدين بيان داشت: زمينه اوليه گرايش افراد به دنياي مجازي، داشتن زماني آزاد از يك طرف و نداشتن برنامهاي براي اين زمان از طرف ديگر است؛ افراد در اين شرايط، بيهدف وارد فضاي مجازي مي شوند و شروع به پرسه زدن در شبكههاي اجتماعي مختلف ميكنند؛ اين كار تبديل به عادت شده و تكرار ميشود، براي ترك اين عادت، برنامهريزي براي جايگزين كردن فعاليتهاي مختلف و به همان اندازه جذاب ميتواند موثر باشد، از طرفي ديگر، لازم است افراد خانواده، زماني مشخص، محدود و تعريف شده براي استفاده از فضاي مجازي داشته باشند.
به گزارش
جهانبين نيوز؛ همانطور که ذکر شد، فرد معتاد به اينترنت فرد عجيب و غريبي نيست و اگر کمي به زندگي خود دقت کنيم خواهيم ديد شايد خودما نيز يکي از همين افراد باشيم که زمان زيادي را براي گذراندن وقت در اينترنت و فضاي مجازي سپري ميکنيم و بي انکه بدانيم زندگي خودمان و شخصيت آينده فرزندمان را دستخوش تغيير قرار ميدهيم و معضلاتي را در اين زمينه ايجاد ميکنيم.
والدين پاي فرزندان را به سايت و پيجهاي ممنوعه باز ميکنند
حسيني يک روانپزشك در گفتوگو با
جهانبين نيوز؛ اظهار کرد: اعتياد به اينترنت، يکسري تاثيرات عمومي دارد که در زندگي همه افراد يکسان است.
وي تصريح کرد: والدين از سايتها و پيجهايي استفاده ميكنند كه محتواي آن براي فرزندان مناسب نيست و اين کار والدين سبب ميشود، فرزندان به اين محتواي آنها دسترسي پيدا کنند و اين باعث ميشود نوعي انحراف در بين فرزندان بروز کند.
حسيني تلف شدن وقت والدين را يکي ديگر از مشکلاتي دانست که حضور بيرويه در فضاي مجازي ايجاد ميکند و يادآور شد: اين موضوع سبب ميشود زماني كه والدين بايد براي فرزندان بگذارند در فضاي مجازي با دوستان مجازي بگذرد.
اين روانپزشک با اشاره به اينكه والدين و خصوصا زوجهاي جوان بسياري از اصلاحات آموزشي و نكات تربيتي را از فضاي مجازي ياد ميگيرند و اين درحالي است که مطالبي كه در اين فضا در معرض عموم قرار ميگيرد، از بار علمي تهي بوده و تربيتي نادرست را آموزش ميدهد به اين ترتيب باعث ايجاد فاصله و شكاف نسلي ميان والدين و فرزندان ميشود.
به گزارش
جهانبين نيوز؛ نقش والدين در تربيت و شخصيت آينده فرزندان کليدي است بنابراين بايد مراقب باشند که بازتاب رفتار امروز آنها در آينده فرزندانشان قابل مشاهده است بنابراين ميتوان گفت، پدر و مادري كه خود را در فضاي مجازي محصور كرده يا به نوعي زمان زيادي را در آن ميگذرانند، بهمثابه مدلينگي هستند كه فرزندان با مشاهده آنان، الگوبرداري ميكنند و تغييرات رفتاري تازهاي از خود بروز ميدهند، ضمن اينكه وقتگذراني در فضاي مجازي، موجب غفلت والدين از نيازهاي كودكان و سرخوردگي آنان ميشود.
انتهاي پيام/1026ج