بايد قبول کنيم که در دنياي امروز ما هر چيز حق و صحيحي، آنقدر مشابهات تقلبي پيدا کرده است که گاهي باعث به وجود آمدن شک و ترديد در اصل آن کار حق مي‌شود. «حجاب» نيز يکي از اين موارد درست و بر حق است.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار پوشش هر فرد در اجتماع قسمتي از مهم‌ترين انتخاب‌هاي ارزشي و شخصيتي اوست. دين اسلام به عنوان کامل‌ترين دين براي تمام جنبه‌هاي مؤثر فردي و اجتماعي، قوانين و مقررات دقيقي قرار داده است که رعايت هر چه کامل‌تر آنها باعث در امان ماندن فرد و جامعه از خطرات معلوم و يا ناشناخته‌اي است که ممکن است ضربات مهلکي را متوجه فرد و جامعه کند. در اين نوشتار به نتايج عدم رعايت پوشش مناسب در آخرت مي‌پردازيم.
گناه بي‌حجابي و بدحجابي
بايد قبول کنيم که در دنياي امروز ما هر چيز حق و صحيحي، آنقدر مشابهات تقلبي پيدا کرده است که گاهي باعث به وجود آمدن شک و ترديد در اصل آن کار حق مي‌شود. حجاب نيز يکي از اين موارد درست و بر حق است. عدم رعايت پوشش مناسب اسلامي در اجتماع، گناه بزرگي است که مقدمه انجام گناهان فراوان ديگر در جامعه و نيز باعث از بين رفتن فضاي امن و ايمان، سلامت و اسلام در اجتماع مي‌شود. دنياي امروز دنياي مُدپرستي و ظاهر آرايي است در حالي‌که کمتر به خطرات اين ظاهرگرايي دقت مي‌شود.
از امام علي(ع) روايت شده که فرمودند:
«يَظْهَرُ فِي آخِرِ الزَمَانِ وَ اقْتِرَابِ السَاعَةِ وَ هُوَ شَرُ الْأَزْمِنَةِ نِسْوَةٌ کَاشِفَاتٌ عَارِيَاتٌ مُتَبَرِجَاتٌ مِنَ الدِينِ دَاخِلَاتٌ فِي الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ إِلَى الشَهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَذَاتِ مُسْتَحِلَاتٌ لِلْمُحَرَمَاتِ فِي جَهَنَمَ خَالِدَات [1]
در آخرالزمان نزديک به قيامت زنانى ظاهر مي‌شوند: بىحجابان برهنگان، خود آراستگان براى غير شوهران، رها کردگان آئين، داخلشدگان در آشوب‌ها، قائلان به شهوات و مسائل جنسى، شتابکنندگان به سوى لذات و خوشگذرانىها، حلال شمارندگان محرمات الهى، و واردشوندگان در دوزخ». خالد در جهنم هستند؛ يعني کساني که وارد جهنم مي‌شوند و از آن خارج نخواهند شد! گاهي حجاب به شکلي هست که انگار نيست و اين از گناهاني است که در روايات اهل بيت عليهم‌السلام به آن اشاره شده است.
پوشيدن هرگونه لباسي که عرفاً مهيج است و جلب توجه نامحرم مي‌کند حرام است چه براي زن و چه براي مرد. (امام خميني، با استفاده از استفتاء از کتاب احکام بانوان، ص37)
براساس نظر مراجع عظام: امام، اراکى، بهجت، خامنه‌اى، سيستانى، فاضل، گلپايگاني و مکارم؛ گاهي ممکن است روسرى، مانتو، و مقنعه يا کفش خانمي به گونه‌اي باشد که جلب نظر نامحرم کند و مهيج باشد که در اين صورت پوشيدن آن جايز نيست.
پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله فرمودند:
«صِنْفانِ مِن أَهْلِ النارِ لم أَرَهُما بعدُ، قومٌ معهم سِياطٌ کأَذْنابِ البَقَرِ يَضْرِبُون بها الناسَ، و نساءٌ کاسِياتٌ عارِياتٌ مائِلاتٌ مُمِيلاتٌ، رُؤُوسُهنَ کأَسْنِمةِ البُخْتِ المائِلَةِ، لا يَدْخُلَن الجنَة و لا يَجِدْن رِيحَها، و إنَ رِيحَها لَتُوجدُ من مَسِيرَةِ کذا و کذا؛ و هنَ اللَاتي يَمِلْنَ خُيَلاءَ و يُصْبِينَ قلوبَ الرِجالِ؛ [2] دو گروه از دوزخيان هستند که [همچون] آنها نديدهام، گروهى که تازيانههايى چون دم گاو با خود دارند و با آن مردم را مىزنند و زنانى نيمه عريان،که خود بىراهند و ديگران را هم از راه بىراه مىکنند، سرهايشان مانند کوهان شتر «بختى» متمايل است، وارد بهشت نمىشوند و بويش را در نمىيابند، حال آنکه بويش از چنين و چنان مسيرى قابل درک است و آنها زناني هستند که به عشوه‌گري و افاده ميل دارند و دل‌هاي مردان را مايل به هوا و هوس مي‌کنند».
نتيجه حجاب بايد کنترل نگاه و به تبع آن کنترل شهوت‌ها بر طبق احکام اسلامي باشد؛ حال آنکه حجاب‌هايي که به عنوان مُد روز کم‌کم وارد فضاي جامعه اسلامي مي‌شوند دقيقاً هدف و نتيجه‌اي بر خلاف نتيجه مورد نظر از حجاب را باعث مي‌شوند.
مانتوهاي پشت‌نويسي شده و شلوارهاي پاره و اقسام لباس‌هاي زننده ديگر که به جاي اين که نگاه مردهاي آلوده را از خود دور کند؛ نگاه‌هاي سالم و پاک را نيز به سمت شهوت مي‌کشاند و چه بي‌انصافي و گناهي بزرگتر از اين که کسي فضاي جامعه اسلامي را به شهوت و انحرافات اخلاقي آلوده کند؟!
لباسي براي بي‌حياي
استفاده از لباس‌هايي که نه تنها دورکننده نگاه نامحرمان نيست؛ بلکه چشم‌ها را خيره کرده و نگاه را در جست‌وجوي لذايذ جنسي بدن زن به چراگاه شيطان مي‌برد، آيا حجاب است؟
دين اسلام نسبت به لباس پوشيدن دقت ويژه‌اي دارد حتي آداب خاصي براي استفاده از لباس نو دارد که به يک نمونه آن اشاره مي‌کنيم.
از امير مؤمنان علي عليه‌السلام نقل شده که فرمودند: «وقتى خداوند به مؤمنى لباس نويي دهد بايد وضو بگيرد و دو رکعت نماز بخواند در هر رکعت سوره حمد و توحيد و آية الکرسى و انا انزلنا را بخواند، بعد خداوندى را که عورت او را پوشانيده و او را در ميان مردم بياراسته سپاس گويد و «لا حول و لا قوة الا باللَه» بسيار گويد، که در اين صورت در اين لباس گناه نخواهد کرد و به تعداد تار و پود لباس فرشتهاى برايش خواهد بود که براى او تقديس و استغفار نمايد و بر او رحمت فرستد».[3]
لباس اثر خاصي بر رفتار و اعمال انسان دارد و حتي مي‌تواند انسان را از خطاها و گناهان تا حد زيادي بازدارد و يا بالعکس مي‌تواند انسان را به گناه وادار کرده و يا زمينه گناه را براي او و ديگر افراد جامعه به بارآورد. مثلاً کسي که لباس يک پليس را پوشيده است قطعاً خودبه‌خود نسبت به مقررات و قوانين مراقبت بيشتري پيدا مي‌کند و ديگران نيز با ديدن او به تبعيت از قانون سوق مي‌يابند.
البته گاهي هم لباس و نحوه پوشيدن آن نوعي دعوت به گناه است. وقتي لباسي بدن را به طور کامل نمي‌پوشاند و يا بدن‌نماست و يا برجستگي‌هاي بدن را نشان مي‌دهد، دقيقاً لباسي براي بي‌حيايي است؛ نه حجابي برآمده از حيا و براي حيا!
راهکار
مسلماً يکي از وظايف حکومت اسلامي ايجاد و حفظ و حراست از فضاي معنوي و سالم اجتماعي است. فهم اين مطلب از طرف عموم مردم و به دنبال آن؛ مطالبه عمومي امنيت فرهنگي در ابعاد مختلف از جمله حجاب اسلامي باعث خواهد شد تا حکومت نيز با پشتوانه اجتماعي مناسب هيچ‌گاه نتواند سياست خود را در زمينه حجاب تغيير دهد و يا نسبت به آن کم‌توجه شود. در اين مسير حضور همه متدينين جامعه به خصوص در فضاي مجازي براي پررنگ کردن و رسميت بخشيدن همه‌گير به حجاب اسلامي بسيار مؤثر و لازم است.
پي‌نوشت‌ها:
[1]. من لا يحضره الفقيه، ج3، ص390.
[2]. تاج العروس من جواهر القاموس، ج15، ص 708.
[3]. مکارم الأخلاق(ترجمه ميرباقرى)، ج1، ص192.
[4]. عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص10.