دکتر «جولين زليزر» -استاد تاريخ و روابط عمومي دانشگاه پرينستون آمريکا- در مقاله خود در خبرگزاري CNN، به موضوع آماده شدن کلينتون و ترامپ براي ورود به دور نهايي و صف‌آرايي در مقابل هم پرداخت. وي در مطلب خود آورد: «هيلاري کلينتون و دانلد ترامپ، دو رقيب عالي براي هم هستند که شور کمپين انتخاباتي آنها بي‌نظير است و همچنان رقباي درون‌حزبي خود را به راحتي کنار مي‌زنند. در همين شنبه گذشته موسوم به شنبه بزرگ بود که «تد کروز» -رقيب اصلي ترامپ- عليرغم موفقيت در کانزاس، عرصه را به ترامپ در ايالت‌هاي ثروتمند لوئيزيانا و کنتاکي واگذار کرد. تاجر ميلياردر، آراي ايالت فلوريدا را هم قدرتمندانه در چنگ دارد و هيات‌هاي انتخاباتي زيادي را به دست آورده است. به رغم جشن شادي طرفداران «برني سندرز» پس از موفقيت در نبراسکا و کانزاس، اين هيلاري کلينتون بود که نهايتا با کسب هيات‌هاي انتخاباتي بيشتر موفق شد که در مجموع سندرز را شکست دهد و حتي با اينکه خبرهايي مبني بر قدرت گرفتن کروز به گوش مي‌رسد -اگر اتفاق خاصي رخ ندهد- بايد ترامپ و کلينتون را دو رقيب اصلي دور نهايي دانست».

اين استاد دانشگاه، در ادامه نوشت: «کري‌خواني دو طرف در شب شنبه‌ بزرگ (6 مارس)، نکته جالبي داشت. کلينتون ادعاي ترامپ مبني بر دوباره منزلت بخشيدن به آمريکا را رد کرده و گفت که آمريکا بايد دوباره ساخته شود اما ترامپ پاسخ داد که آمريکا نياز به دوباره ساخته‌شدن ندارد و او تنها کسي است که کلينتون از روبرويي با وي وحشت دارد. در اکتبر 2015 بود که هيلاري اينچنين گفت: «برخي گمان مي‌کنند که ترامپ شوخي مي‌کند اما به جرات مي‌گويم کسي که به پناهندگان و زنان توهين مي‌کند، نمي‌تواند رييس‌جمهوري مناسبي براي اين ملت باشد». اما در ژانويه 2016 بود که ترامپ در گفتگو با «جيمي فالون» اظهار داشت: «اتفاقا دوست دارم هر چه سريعتر من و هيلاري روبروي هم قرار بگيريم و رو در رو مناظره کنيم. من هنوز کارم را با او شروع نکردم. به موقع‌اش در مناظره با او کار دارم».

زليزر افزود: «اتفاقا، به نظر من بالادستي‌هاي حزب دموکرات‌ها مي‌خواهند هيلاري نامزد نهايي آنها باشد چون به نظرشان حريف دانلد ترامپ مي‌شود و در آن سوي قضيه هم مردم طرفدار جمهوريخواهان که نمي‌خواهند هيلاري رييس جمهور شود، به طرف ترامپ که به اندازه جمهوريخواهان محافظه‌کار نيست و در سخن گفتن هم هيچ ابا و ملاحظه‌اي ندارد متمايل شدند چون او را حريف بسيار قدرتمندي براي کلينتون مي‌بينند. به نظرم، کلينتون از دو چيز شانس آورده است. اول اينکه، اکثر طرفداران حزب دموکرات از وحشت اينکه سندرز نتواند حريف ترامپ شود به وي راي داده‌اند و دوم اينکه، مردم آمريکا در دور نهايي از ترس اينکه ترامپ رييس جمهور شود به کلينتون راي بدهند. دموکرات‌ها، از اينکه ترامپ را در اتاق بيضي (اتاق کار رييس جمهور) ببينند وحشت دارند. لذا، چندان مايل به سرمايه‌گذاري بر روي سندرز نيستند. اين در حالي است که در نظرسنجي‌ها، سندرز توانسته ترامپ را جا بگذارد اما راي‌دهندگان همچنان وحشت دارند که در صورت روبرو شدن سندرز با ترامپ، پيرمرد ميانه‌رو خرد شود. موفقيت‌هاي چشمگير ترامپ در  نظرسنجي‌ها نه تنها دموکرات‌ها که جمهوريخواهان و فراتر از آن نظام سياسي آمريکا را به وحشت انداخته و علامتي معناداري براي آن محسوب مي‌گردد. در واقع، عملا همين صعود چشمگير بوده که موجب شده دموکرات‌ها و طرفدارانشان، نگاه خود را بيشتر معطوف کلينتون کنند. مخالفان ترامپ معتقدند که با دستيابي او به کرسي رياست جمهوري، با عنايت به تفکر و اخلاقش، بايد منتظر درگيري‌هاي خياباني و افت منزلت و وجهه آمريکا در عرصه بين‌المللي بود».
مدرس دانشگاه پرينستون آورد: «شخصيت هيلاري کلينتون به عنوان يک سياستمدار، هر زماني که ترامپ پر رنگ مي‌شود، براي طرفداران دموکرات بيشتر معنا مي‌يابد و در واقع بالادستي‌هاي حزب دموکرات همين را مي‌خواهند. آنها از ترامپ مي‌ترسند اما موفقيت او در مرحله درون‌حزبي را مي‌خواهند چرا که کلينتون بالا مي‌رود. تجربه، توازن، و رويکرد عاقلانه چيزهايي است که طرفداران دموکرات حتي تا هفته‌هاي آخر رقابت‌هاي درون گروهي چندان وقعي به آن نمي‌گذارند اما با نزديک شدن به آن ايام و تداوم رفتارات افسارگسيخته ترامپ، اين صفات ارزش و معناي زيادي براي آنها تعبير مي‌يابد و همين امر برگ برنده کلينتون خواهد بود».

اين تحليل‌گر سياسي آورد: «روند حرکت و رفتار دانلد ترامپ نسبت به موضوع زن و جنسيت و نژاد تا همين اواخر، رويکردي خشن را در خود داشت. تا اينکه در مناظره ديترويت بود که ترامپ اين پاشنه آشيل خود را شکست و با محکوم کردن صريح «ديويد دوک» -رهبر فرقه نژادپرست «کلو کلاس کلان»- و اعلام برائت از وي، قاعده بازي را به هم ريخت و لبخند را از لبان رقبا در حزب جمهوريخواه و دموکرات گرفت. کلينتون که از اين موضوع اصلا خوشحال نبود، بلافاصله اعلام کرد که در صورتي که رييس جمهور شود، مردم طعم خوب رفع تبعيض را خواهند چشيد».
 

 

تبليغات ترامپ‌هراسي

زليزر نوشت: «يکي از ضرباتي که اخيرا به کلينتون و ستاد وي وارد شده، نظرسنجي صورت گرفته توسط شبکه خبري CNN در يکم مارس است که ميزان مطلوب نبودن او براي راي‌دهندگان، 55 درصد بوده است. البته باز در مقايسه با ترامپ که درصد عدم محبوبيت وي 60 درصد بود، از اقبال بيشتري برخوردار بود (سند اين نظرسنجي را مي‌توانيد از اينجا دانلود کنيد).

ترامپ هم از مسئله جنسيت بهترين بهره را مي‌گيريد. کم نيستند مرداني که در آمريکا مايل نباشند که رييس زن بالاي سر آنها باشد. ترامپ، به زنان در پست‌هاي رياستي عرصه چنداني نمي‌دهند و به همين دليل مي‌تواند رييس جمهور محبوب اينگونه مردان باشد. راستش، اين روبرويي ترامپ و کلينتون، مرا به ياد «نبرد جنسيت‌ها» در سال 1973 بين «بابي ريگز» و «بيلي جين کينگ» (بازي تنيس) مي‌اندازد که در آن ريگز نبرد را واگذار کرد. ريگز يک تنيسور آماتور بود که در يک بازي غيررسمي به مناسبت تکريم برابري جنسي بازي را يک سوپراستار تنيس واگذار کرد. شايد در آخر اين بازي انتخاباتي، ترامپ عرصه را به سوپراستار سياست ببازد».
 پوستر تبليغاتي معنادار: «دانلد ترامپ» رييس جمهور آمريکا

اين مدرس دانشگاه ادامه داد: «اگر کلينتون را بشود مظهر خويشتن‌داري و احتياط دانست، ترامپ مظهر حملات بي‌مهابا به نفع ميل افراد تشنه خشم و عمل است. از همينجاست که بسياري از آمريکايي‌هايي که مخالف کلينتون هستند او را به اين متهم مي‌کنند که او مکار است و حرفش با عملش يکي است اما ترامپ با همه کله‌شقي‌اش، به همان چيزي که مي‌گويد عمل مي‌کند. آنها بر اين باورند که ترامپ متن از پيش تعيين‌شده براي تاثيرگذاري بر ذهن عموم ندارد و جالب اينکه با اينحال توانسته رقبايش را در مناظرات درون حزبي شکست دهد. اينکه هيلاري اصطلاحا خيلي «واشنگتني» عمل مي‌کند، از محبوبيت او کاسته و حتي ممکن است باعث شود آن راي‌دهنده اوانجليست که طرفدار کروز است و علاقه‌اي به ترامپ ندارد، دست آخر در مرحله نهايي براي اينکه کلينتون را به عنوان رييس جمهور نبيند، راي خود را به صندوق ترامپ بيندازد».
 

زليزر در پايان نوشت: «شايد بتوان جنجالي‌ترين بخش مناظرات ترامپ و کلينتون در دور نهايي را شايعات حول «بيل کلينتون» همسر هيلاري دانست. ترامپ گرچه خود درگير شايعاتي در زندگي بوده است، اما از آنجا که قابل مقايسه با خراب‌کاري‌هاي بيل کلينتون نيست، مي‌تواند از اين موضوع براي تهييج افکار عمومي بر عليه هيلاري استفاده کند. اين اولين بار نيست که دو نامزد از يکديگر براي صعود خود استفاده مي‌کنند. در انتخابات 1960، «ريچارد نيکسون» سعي داشت که از جوان بودن «جان اف کندي» براي نشان دادن تجربه و تخصص خود به مردم استفاده نمايد و کندي هم سعي داشت که از سن بالاتر نيکسون براي جلوه دادن رويکرد نوين خود به سياست بهره ببرد که در آخر امر هم مردم آمريکا کندي را پسنديدند. يا همچنين، استفاده کارتر از ضعف عملکرد فورد در سال 1976 و بهره‌گيري ريگان از ضعف عملکرد کارتر در 1980. به هر حال، با گذر زمان حس نفرت و رقابت در ترامپ و کلينتون افزون مي‌شود اما يادمان نرود که اين دو، رقباي پوششي خوبي براي يکديگر هستند».

«ليزا بلکين» نيز مقاله‌اي کاملا جانبدارانه براي «ياهو نيوز» در دفاع از حقوق نامزدهاي انتخاباتي زن نوشت و فرهنگ ترامپ را خشن، نامودبانه، و تحقيرکننده دانست که همانا در جدال و رقابت با کلينتون و نامزدهايي چون کارلي فيورينا استفاده مي‌شود. بلکين، ترامپ را متخصص توهين‌هاي جنسي و جنسيتي دانست که البته به مذاق مردم مرد سالار آمريکا هم خوش مي‌آيد. او به نقل از کتاب «مايکل دي آنتونيو» تحت عنوان «هرگز کافي نيست: دانلد ترامپ و مسير موفقيت» آورد: «دانلد ترامپ همين است. يک زن‌ستيز. ظاهرا از جنس زن زخم خورده و حالا به بدترين شکل آن را تلافي مي‌کند. گرچه وقتي بخواهد فردي را تحقير کند،برايش  زن و مرد ندارد اما بيشتر زن‌ستيز است. براي او زن‌ها دو دسته‌اند: آنهايي که با او موافق‌اند و آنها که نيستند».
 

در هر حال، بايد به نظاره نشست و ديد که تاجر نيويورکي که تا بدين لحظه هزينه بسياري صرف تبليغات و خريدن افراد قدرتمند کرده، با اين حجم حملات رسانه‌اي، راهي به دور نهايي پيدا خواهد کرد؟ و در صورت راه‌يابي به مرحله نهايي، آيا بايد شاهد جنجالي‌ترين مناظرات تاريخ آمريکا باشيم؟ و آيا مي‌توان روزي اين  مولتي ميلياردر عجيب در قامت رييس‌جمهور آينده آمريکا ديد؟


منابع:

https://www.yahoo.com/politics/how-trumps-bullying-would-play-against-clinton-100051302.html?soc_src=mail&soc_trk=ma

http://edition.cnn.com/2016/03/05/opinions/clinton-trump-made-for-each-other-opinion-zelizer/index.htm