|
|
کد مطلب: 119745
کنگره مي تواند اختيارات اوباما را سلب کند
تاریخ انتشار : 1393/09/16 12:01:08
نمایش : 1318
نشنال اينترست در گزارشي نوشت: چند موضوع وجود دارد که دولت اوباما ميتواند از آنها براي چانه زني با جمهوريخواهان کنگره در خصوص لغو تحريمهاي ايران استفاده کند.
 به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، گزارشهاي متعدد نشان مي دهد يکي از علل اصلي شکست مذاکرات ايران و گروه ۱+۵، ترديد ايران درباره توانايي کاخ سفيد در متقاعد کردن کنگره براي لغو تحريمهاي اعمال شده عليه اين کشور بود. ظاهراً، مذاکره کنندگان آمريکايي پيشنهاد تعليق تحريم ها از طريق اختيارات رئيس جمهور در مستثني دانستن کشورها از تحريم ها را مطرح کرده بودند و ايران با اين پيشنهاد مخالفت کرده بود زيرا هيچ تضميني وجود نداشت که دولت هاي بعدي آمريکا نيز به همين روند ادامه دهند. اين نگراني بجاست، و دولت اوباما بايد همه تلاش خود را براي اطمينان بخشيدن به ايران به کار گيرد. در برخورد با کنگره نيز، دولت نخست بايد مذاکره کند، سپس کنگره را تحت فشار و مورد انتقاد قرار دهد، و در نهايت اگر اين تلاش ها شکست خورد، يک جانبه وارد عمل شود.
به طور قطع، روش هاي خلاقه اي وجود دارد که اين امکان را براي دولت فراهم مي سازد تا بدون موافقت کنگره تحريم ها را تعليق کند. با وجود اين، دولت اوباما پيش از رويارو شدن با کنگره جديد که هر دو بخش آن تحت کنترل جمهوريخواهان است، بايد به طور جدي با آن مذاکره کنند. اين مذاکرات براي دولت به اندازه گفتگو با ايران دشوار خواهد بود. دولت اوباما چاره اي نخواهد داشت جز اينکه از مسائل سياسي ديگر به عنوان اهرم چانه زني براي جلب موافقت کنگره در خصوص لغو تحريم ها عليه ايران استفاده کند. چند موضوع وجود دارد که دولت اوباما مي تواند از آنها براي چانه زني با جمهوريخواهان کنگره استفاده کند، از جمله از طريق انعطاف پذيري در خصوص مسائل بودجه، موافقت با طرح احداث خط لوله کي استون، بازنگري در مورد محدود انتشار گازهاي گلخانه اي از کارخانه هاي زغال سنگ، و/يا سازش در خصوص اصلاحات آينده در قانون مهاجرت.
يکي از موانع در اين روند ممکن است خود رئيس جمهور باشد. همه ميدانند که اوباما تمايل چنداني به کنار آمدن با سران کنگره ندارد. با اين همه، اگر دولت خواهان موافقت کنگره با لغو تحريمها عليه ايران است، بايد جمهوريخواهان را در اين روند مشارکت دهد.
اگر رفتار دولت براي جلب کنگره تحت کنترل جمهوريخواهان شکست خورد، در آن صورت اوباما مي تواند مانند واکنش پارسال خود به کنگره - که پس از امضاي توافقنامه موقت هسته اي قصد تصويب تحريم هاي جديد عليه ايران را داشت- کنگره را مورد انتقاد و تحت فشار قرار دهد. پارسال اوباما جو بايدن، معاون رئيس جمهور و جان کري، وزير امور خارجه آمريکا را براي اعمال فشار به کنگره فرستاد، و در عين حال نمايندگان و کارکنان کنگره را براي شرکت در نشستي ويژه به کاخ سفيد دعوت کرد. رئيس جمهور و ديگر مقامات بلندپايه آمريکا در عين حال کمپين بزرگي براي هشدار درباره عواقب وخيمي که تشديد تحريم ها عليه ايران ممکن است براي امنيت ملي آمريکا داشته باشد، به راه انداختند.
تلاشي مشابه تلاش سال گذشته ممکن است در متقاعد کردن کنگره براي لغو تحريم هاي اعمال شده عليه ايران مؤثر باشد. جمهوريخواهان که کنترل سنا و مجلس نمايندگان آمريکا را در اختيار گرفته اند و به پيروزي در انتخابات رياست جمهوري سال ۲۰۱۶ اميدوارند، مايل خواهند بود خود را در اداره امور و زمامداري توانمند نشان دهند. اين تنها در صورتي ممکن خواهد بود که جمهوريخواهان حمايت توده مردم آمريکا را جلب کنند، و اين جلب حمايت از طريق حمايت از توافق هسته اي با ايران امکان پذير خواهد بود. در نتيجه، انتقاد علني از جمهوريخواهان مي تواند آنها را وادار به سازش در خصوص تحريم هاي اعمال شده عليه ايران کند.
اگر هم مذاکره دولت با کنگره و هم تحت فشار قرار دادن آن به شکست منجر شد، يک روش خلاقانه براي تضمين تداوم مستثني شدن کشورها از تحريم ها در دوره پس از اوباما، تدوين آن در چارچوب قطعنامه اي در شوراي امنيت سازمان ملل خواهد بود. به عبارت ديگر، آمريکا مي تواند در چارچوب يک قطعنامه گسترده تر که در شوراي امنيت سازمان ملل صادر مي شود، به ايران اطمينان دهد که به کاهش تحريم ها پايبند خواهد بود. چنين اقدامي، آمريکا، ديگر اعضاي گروه پنج به علاوه يک و به طور کلي کشورهاي عضو سازمان ملل را ملزم به لغو تحريمهاي اعمال شده عليه ايران، و خودداري از اتخاذ تدابير محدود کننده در ارتباط با فعاليت هاي هسته اي اين کشور خواهد کرد، البته تا مادامي که ايران به مفاد توافقنامه هسته اي نهايي پايبند بماند.
اين قطعنامه به همراه حکم اجرايي جامع باراک اوباما براي مستثني کردن مداوم و خود به خودي کشورها از تحريم ها مطابق با قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل، انگيزه و اختيارات قانوني به رؤساي جمهور بعدي آمريکا خواهد داد تا به مستثني کردن کشورها از تحريم ها ادامه دهند. البته کنگره مي تواند با تصويب لايحه اي، اختيارات رئيس جمهور را در زمينه مستثني کردن کشورها از تحريم ها از وي سلب کند، و حق وتوي رئيس جمهور را از وي بگيرد. البته اين لايحه براي تصويب شدن به دو سوم آرا در مجلس نمايندگان و سنا نياز دارد. اما چنين اقدامي، غيرمعمول و مستلزم اين است که اکثريت جمهوريخواه در سنا، حمايت شمار زيادي از دموکرات ها را به خود جلب کنند.
علاوه بر اين، شکست آمريکا در دستيابي به توافق هسته اي نهايي با ايران ممکن است به روابط واشنگتن با کشورهاي اروپايي عضو گروه پنج به علاوه يک آسيب وارد کند، بويژه با توجه به اينکه اين گروه با حسن نيت با ايران مذاکره مي کند.
همچنين شکست مذاکرات در دستيابي به توافق نهايي، حامل اين پيام براي رقباي و دشمنان آمريکا (همچون چين، روسيه و کره شمالي) خواهد بود که اين کشور به علت نظام سياسي غيرکارآمد قادر به عمل به تعهدات خود نيست.
در پايان اين گزارش آمده است: کارشناسان حقوقي ممکن است با رويکرد فوق موافق نباشند، اما در اينجا هدف طرح ايده هايي است که مي تواند به دستيابي به توافق هستهاي تاريخي با ايران کمک کند.
کد مطلب: 590 پ
|
|
شهرستان فارسان در یک نگاه |
|
|
خبرنگار افتخاري |
|
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
google-site-verification=sPj_hjYMRDoKJmOQLGUNeid6DIg-zSG0-75uW2xncr8
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
|
|
|
|