به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار،با توجه به اين که بسياري از پيروان مذاهب و اديان مختلف مخصوصاً انديشمندان و فرهيختگان آنان شيفتگي و علاقه‌مندي خود را به سرور آزادگان حسين بن علي (عليه السلام) در بيانات و نوشته‌هاي ارزشمند خود اعلام کرده‌اند و برخي از مصلحان جهـان نيز از حـرکت و قيـام حضـرت ابي‌عبدالله (عليه السلام)الهام گرفته‌اند در اين مختصر کوشيده‌ايم رمز اين دلدادگي و شيوايي را بيابيم و از اين رهگذر به بيان نمونه‌هاي والايي از ارزش‌هاي انساني مانند کرامت و عزت انسان، آزادگي، گذشت و ... از فرمايشان و رفتار آن امام همام پرداخته‌ايم که خود يکي از دلايل عشق انسانيت به ساحت مقدس سيدالشهداء (عليه السلام) و ياران فدارکاش مي‌باشد.
جملاتي از بزرگان تاريخ درباره عظمت امام حسين (ع)
جرج جرداق (دانشمند و اديب مسيحي)
وقتي يزيد، مردم را تشويق به قتل امام حسين(ع) و مأمور به خون‌ريزي مي‌‌کرد، آنها مي‌گفتند: چه مبلغي به ما مي‌دهي؟ امّا انصار حسين(ع) به او گفتند: ما با تو هستيم و اگر هفتاد بار کشته شويم، باز مي‌خواهيم در رکابت جنگ کنيم و کشته شويم.
آنتون بارا (انديشمند مسيحي)
اگر حسين از آنِ ما بود، در هر سرزميني براي او بيرقي بر مي‌افراشتيم و در هر روستايي براي او منبري برپا مي‌کرديم و مردم را با نام حسين به مسيحيّت فرا مي‌خوانديم
املاس توندون (رئيس سابق کنگره ملّي هندوستان)
اين فداکاري‌هاي عالي از قبيل شهادت امام حسين(ع)، سطح فکر آدمي را ارتقاء بخشيده، و شايسته است خاطره آن هميشه باقي بماند و يادآوري شود.
فردريک جِمس
درس امام حسين و هر قهرمان شهيد ديگري اين است که در دنيا، اصول ابدي عدالت و ترحم و محبّت وجود دارد که تغيير‌ناپذيرند و همچنين ميرساند که هر گاه کسي براي اين صفات مقاومت کند و در راه آن پافشاري کند، آن اصول هميشه در دنيا باقي و پايدار خواهد ماند.
بنت الشاطي (نويسنده معروف مصري)
زينب، خواهر حسين‌بن علي، لذّت پيروزي را در کام ابن زياد و بني‌اميّه خراب کرد و در جام پيروزي آنان قطرات زهر ريخت. در همه حوادث سياسي پس از عاشورا همچون قيام مختار و عبدالله بن زبير و سقوط دولت امويّان و برپايي حکومت عباسيّان و ريشه دواندن مذهب تشيّع، زينب ـ قهرمان کربلا ـ نقش برانگيزاننده داشت.
عباس محمود عقّاد (نويسنده و اديب مصري):
جنبش حسين، يکي از بي‌نظيرترين جنبش‌هاي تاريخي است که تاکنون در زمينه دعوت‌هاي ديني يا نهضت‌هاي سياسي پايدار گشته است... دولت اموي پس از اين جنبش، به قدر عمر يک انسان طبيعي، دوام نياورد و از شهادت حسين تا انقراض آنان بيش از شصت و اندي سال نگذشت.
چارلز ديکنز (نويسنده معروف انگليسي)
اگر منظور حسين، جنگ در راه خواستههاي دنيايي بود، من نميفهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حکم ميکند که او فقط به خاطر اسلام فداکاري خويش را انجام داد
محمد علي جناح (رهبر بزرگ پاکستان)
هيچ نمونه‌اي از شجاعت بهتر از اين که حسين از لحاظ فداکاري و شهامت نشان داد، در عالم پيدا نمي‌شود. به عقيده من، تمام مسلمانان بايد از اين شهيدي که خود را در سرزمين عراق قرباني کرد، پيروي کنند
.ل. م. بويد
در طول قرون، افراد بشر هميشه جرأت و پردلي، عظمت روح و بزرگي قلب و شهامت رواني را دوست داشته‌اند و به خاطر همين‌هاست که آزادي و عدالت هرگز به نيروي ظلم و فساد تسليم نمي‌شود. و اين بود عظمت امام حسين و من مسرورم که با کساني که اين فداکاري عظيم را از جان و دل ثنا مي‌گويند، شرکت کرده‌ام، هر چند که 1300 سال از آن تاريخ گذشته است.
مهاتما گاندي (رهبر بزرگ هندوستان)
من زندگي امام حسين، آن شهيد بزرگ اسلام را به دقّت خواندهام و توجّه کافي به صفحات کربلا کرده‌ام. بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد يک کشور پيروز گردد، بايد از امام حسين پيروي کند.
توماس کارلايل (دانشمند انگليسي)
بهترين درسي که از تراژدي کربلا مي‌گيريم، اين است که حسين و يارانش به خدا ايمان استوار داشتند.
آنها با عمل خود روشن کردند که تفوّق عددي در جايي که حق و باطل روبه‌رو مي‌شوند، اهميّت ندارد و پيروزي حسين با وجود اقليّتي که داشت، باعث شگفتي من است.
توماس ماساريک
اگر چه کشيشان ما هم از ذکر مصايب حضرت مسيح، مردم را متأثّر مي‌سازند، ولي آن شور و هيجاني که در پيروان حسين يافت ميشود، در پيروان مسيح يافت نخواهد شد و گويا سبب اين باشد که مصايب مسيح در برابر مصايب حسين، پر کاهي است در مقابل يک کوه عظيم پيکر.
ادوارد براون (پروفسور)
حتي غير مسلمانان نيز نميتوانند پاکي روحي را که اين جنگ اسلامي تحت لواي آن انجام گرفت، انکار کنند.
واشنگتن ايرونيگ (تاريخ‌نگار آمريکايي)
در زير آفتاب سوزان سرزمين خشک و در روي ريگهاي تفتيده عراق، روح حسين فنا ناپذير است.
اي پهلوان و اي نمونه شجاعت و اي شهسوار من، اي حسين
موريس دوکبرا
اگر مورّخان ما حقيقت روز عاشورا را مي‌دانستند و درک مي‌کردند که عاشورا چه روزي است، اين عزاداري را مجنونانه نمي‌پنداشتند؛ زيرا پيروان حسين به واسطه عزاداري حسين مي‌دانند که پستي و زير دستي و استعمار و استثمار را نبايد قبول کنند و شعار پيشرو و آقاي آنها تن به ظلم و ستم ندادن بود.
بروکلمان کارل (خاورشناس و پژوهشگر آلماني)
شهادت حسين علاوه بر نتايج و اثرات سياسي، موجب تحکيم و اشاعه مذهب شيعه گرديد و اين مذهب، مرکز و مظهر تمايلات ضدّ غرب شد.
موريس دو کبري
اين دانشمند بزرگ مسيحي پس از تمجيد و ستايش شکوه و عظمت روز عاشورا چنين ميگويد: «حسين(ع) براي شرف و ناموس و اجراي احکام اسلام و از بين بردن ظلم و ستم و جلوگيري از حيف و ميل مسلمين و حمايت از مستضعفين و بينوايان و به خاطر خدا از جان و مال و فرزند گذشت؛ اما زير بار استعمار نرفت پس بياييد ما نيز شيوه او را سرمشق خود قرار داده از زير دست استعمارگران خلاصي يابيم و مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح دهيم زيرا مرگ با عزت بهتر از زندگي همراه با ذلت است.»
مسيو ماربين
مسيو ماربين -دانشمند و محقق آلماني- دربارهي امام حسين(ع) و قيام جاودانهاش، همچنين علل قيام آن حضرت(ع) و نتايج آن به طور مفصل سخن رانده است که خلاصه آن چنين است:
«حسين بن علي(ع) -نوه محمد(ص)، که از دختر محبوبش فاطمه(س) متولد شده- تنها کسي است که در چهارده قرن پيش در برابر حکومت جور و ظلم قد علم کرد. در فرزند علي(ع)، همه اخلاق و صفاتي که در دوران حکومت عرب پسنديده و قابل احترام بود، مشاهده ميشد. حسين(ع) شجاعت و دلاوري را از پدر خود به ارث برده بود و به احکام و دستورات اسلام تسلطي کامل داشت.....
موضوعي را که نميتوان ناديده گرفت اين است که حسين(ع) اولين شخص سياستمداري بود که تا به امروز، احدي سياستي به مؤثري سياست او اتخاذ ننموده است. زماني که بنياميه- دشمن کينهتوز اسلام- در مقام هتک حرمت به اسلام برآمدند حسين(ع) سکوت را جايز ندانسته به طور جدي و علني عليه بنياميه و حکومت وقت قيام کرد و آل ابيسفيان و يزيديان را به رسوايي و نابودي کشانيد. او علناً و آشکارا ميگفت: من در راه حق و جهت امر به معروف قيام خواهم کرد و کمترين ترديدي ندارم که در اين راه کشته خواهم شد. من قيام خواهم کرد اگر چه جان خود و عزيزانم را در اين راه از دست بدهم. او به گفتهاش عمل کرد؛ عملي که هيچگاه در دنيا سابقه نداشته و نخواهد داشت که شرحش از حد ايجاز ما خارج است.
تاريخ عاشورا کاملاً نشان ميدهد که هيچ يک از شهيدان کربلا عمداً خود را به کشتن ندادهاند، بلکه هر يک از کشتهشدگان مورد هجوم و تاخت و تاز سپاه دشمن قرار گرفته مظلومانه از پاي درآمدهاند و هر يک از اين شهدا به اندازه مظلوميتشان بر عظمت و بزرگي اسلام افزودهاند؛ ولي شهادت حسين(ع) از همه مهمتر و از روي دانش و بصيرت و سياست انجام گرفت و اين شهادت و شهامت در تاريخ بشريت نظير نداشته است.
... چندي نگذشت که حکومت ظلم و جور معاويه و جانشينان او از ميان رفت و در کمتر از يک قرن، قدرت از بنياميه سلب گرديد. خارج شدن قدرت از دست بنياميه به گونهاي انجام شد که امروز نام و نشاني از آنان نمودار نيست و اگر در متن کتابهاي تاريخي نامي از اين قوم ذکر شده در تعقيب آن هزاران نفرين و ناسزا نوشته شده و اين نيست مگر به واسطه قيام حسين(ع) و ياران باوفاي او.»
واشنگتن ايرونيک
اين مورخ شهير آمريکايي در تمجيد و ستايش از شخصيت و قيام سيد و سالار شهيدان(ع) مينويسد: «براي [امام] حسين(ع) ممکن بود که زندگي خود را با تسليم شدن به اراده يزيد نجات بخشد، ليکن مسؤوليت پيشوايي و نهضت نجاتبخش اسلام اجازه نميداد که او يزيد را به عنوان خلافت بشناسد، لذا خود را براي هر ناراحتي و فداکاري براي رها ساختن اسلام از چنگال بنياميه آماده ساخت. در زير آفتاب سوزان و روي ريگهاي تفتيده عربستان، روح حسين(ع) فنا ناپذير است. اي رهبر نمونه شجاعت و اي شهسوار من اي حسين(ع).»
پروفسور ادوارد براون
پروفسور ادوارد گرانويل براون مشهور به ادوارد براون، پزشک و مستشرق بزرگ انگليسي و استاديار زبان فارسي در دانشگاه کمبريج از قيام با عظمت کربلا چنين ياد ميکند: «آيا اقليتي پيدا ميشود که حديث کربلا را بشنود؛ اما آشفته و محزون نگردد، حتي غير مسلمانان نيز نميتوانند پاکي روحي را که اين جنگ اسلامي در تحت لواي آن انجام گرفت انکار کنند.
گيبون
اين مورخ مشهور نيز مينويسد: «در طي قرون گذشته و در سرزمينهاي مختلف، بشريت صحنههاي حزنآوري به عظمت قيام حسيني که موجب بيداري قلب خونسردترين خوانندگان خواهد شد به خود نديده است.»
پورشو تامداس (تاملاس) توندون
اين انديشمند هندو در توصيف امام حسين(ع) و قيام شجاعانهاش مينويسد: «شهادت امام حسين(ع) از همان زمان که طفلي بيش نبودم در من تأثير عميق و حزنآوري داشت. من اهميت داشتن اين خاطره بزرگ تاريخي را ميدانم. فداکاريهايي مانند شهادت امام حسين(ع)، سطح فرهنگ بشر را ارتقا ميبخشد و خاطره آن شايسته است بماند و يادآوري گردد.»
مهاتما گاندي
مهاتما گاندي رهبر بزرگ مردم هندوستان در توصيف عظمت و شکوه شخصيت و قيام اباعبدالله الحسين(ع) چنين سخن به ميان آورده است: «من زندگي امام حسين(ع) -آن شهيد بزرگ اسلام- را به دقت خواندهام و به صفحات کربلا توجه کافي نمودهام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد يک کشور پيروز گردد بايستي از سرمشق امام حسين(ع) پيروي کند.»
چارلز ديکنز
چارلز ديکنز نويسنده مشهور انگليسي در توصيف و ستايش قيام مقدس اباعبدالله الحسين(ع) چنين ميگويد: «اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواستههاي دنيايي خود بود من نميفهمم چرا او خواهران و زنان و اطفالش را به همراه برده بود پس عقل چنين حکم ميکند که او فقط به خاطر اسلام فداکاري خويش را انجام داد.
سر فردريک جمس
او نيز در ستايش از مقام رفيع و با عظمت اباعبدالله(ع) چنين نوشته است: «درس امام حسين(ع) و هر پهلوان شهيد ديگري اين است که در دنيا، اصول ابدي عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغيير ناپذيرند و همچنين ميرساند که هر گاه بدي مقاومت کند و بشر در راه آن پافشاري نمايد آن اصول (عدالت و ترحم و محبت) هميشه در دنيا باقي و پايدار خواهد ماند [در نتيجه قيام عليه ظلم و بيعدالتي نيز استمرار خواهد يافت].
انتون بارا
اين دانمشند مسيحي سوريتبار در کتابش -الحسين(ع) في الفکر المسيحي- ضمن پرداختن به اسباب و علل قيام سيدالشهداء(ع) بارها از شخصيت عظيم و دستنيافتني سيد و سالار شهيدان(ع) سخن به ميان آورده است. در قسمتي از اين کتاب، او ضمن برشمردن اوصافي از شخصيت والاي امام حسين(ع) چنين مينويسد:
«شمع فروزان اسلام: حسين(ع) راه رهايي را براي ميليونها مسلمان روشن کرد مسير حرکت و گام برداشتن را به آنان شناساند و آنان را از افتادن در گودال ضلالت و سقوط در دام گناه و خفت برحذر داشت. با پرتو نور هميشه درخشان خود، راه حق را پيش چشم آنان آشکار کرد و نشانههاي ترس و تنهايي را از اين راه زدود و از آن پس انسانهاي مؤمن، با بهرهگيري از نور شمعي که او با سوختن خود در سرزمين کربلا برافروخت و تا آنگاه که خداوند اراده کند پرفروغ خواهد ماند، از اين راه عبور خواهند کرد.
منبع:دانا