يادداشت پايگاه خبري تحليلي پيرغار؛
اکبر هاشمي رفستجاني جزء افرادي بود که اصلاح طلبان براي ورود خود به عرصه قدرت بدان تکيه و اميد زيادي بسته بودند و شعارها و گفتمان وي را هرچند به صورت ابزاري، دستمايه پيشرفت خويش و خروج از اين سکون مرگ بار ميديدند. وي به دلايل خاص که کهولت سن بخشي از آن را فرا مي‌گرفت، عدم احراز صلاحيت گشت و از گردونه رقابت هاي انتخاباتي به کنار کشيده شد.
بعد از ثبت نام اکبر هاشمي در انتخابات، بسياري از کانديداهاي اصلاح طلب انصراف يا کنارکشيدند ولي در اين ميان دو نفر به توصيه شخص هاشمي در گود ماندند که بسياري آنها را روز مبادايي تلقي مي کردند.اين دو فرد يکي محمد عارف و ديگري حسن روحاني بود که تب و تاب انتخابات از ماهها قبل به شخصيت آنها رنگ ديگري بخشيده بود.
در اين ميان حسن روحاني اما با ديدن صحنه عدم احراز صلاحيت هاشمي محکم تر از قبل پا به ميدان نهاد و خود را هرچند تلويحي،نماينده قاطبه جريان اصلاحات معرفي نمود و در اولين برنامه تلويزيوني خود که گفتگوي خبري شبکه دو بود، صحبتهايي از جنس اصلاح طلبان کرد و به گونه‌اي گفتمان آنها را مصادره مطلوب خود نمود.در مکانهاي مختلف نمايندگان وي، او را اصلاح طلب خواندند و تعاريف هاشمي و خاتمي از وي حتي در مستند تبليغاتي روحاني نيز جاي ويژه‌اي را به خود اختصاص داد. اين رويکرد اما راه به جايي نبرد و قريب به اتفاق همه اصلاح طلبان او را امروز از جنس اصلاحات نمي دانند و وي را يک کاريکاتور ساختگي از گفتمان خود تلقي مي کنند و گاهاً او را مشکوک و حيله گر خطاب مي نمايند.عده اي کثير ازاصلاح طلبان نيز نامه‌اي مبني بر اينکه عارف تنها نماينده اصلاحات است را امضاء مي نمايند. روحاني در برنامه گفت گو خبري هم با لحني بسيار تند در مقابل صحبت‌هاي منتقدوار مجري ايستاد و همه منتقدين خود را کذاب محسوب نمود و همين بحث نيز دل مردم را از وجود خود تهي کرد و اشتياق برخي از عوام را نسبت به خود نيز از دست داد.
از سوي ديگر امروز همگان بر اين امر واقفند که گفتمان روحاني در سياست خارجي يک گفتمان سازشي و باج دهي است و عملکرد سالهاي او اين را کاملاً نشان داده است هرچند خود و نمايندگانش دست به تخطئه و غلطه هاي بسيار مي زنند و لي تاريخ گواه همه چيز مي باشد. اين گفتمان امروز در مقابل گفتمان قدرتمند مقاومت که گفتمان امام و رهبري است واقع شده و شايد رمقي براي نفس کشيدن ندارد. نماينده اين گفتمان قدرتمند شخص دکتر سعيد جليلي است که عملکرد وي غرب و اتحاديه اروپا را در مخمصه پاسخگويي قرار داده و هر روز نظام اسلامي را به انتهاي مسير پيچ بزرگ تاريخي نزديک مي نمايد و اذعان جامع بين الملل هم در اين است که با اين روند روزي امريکا نيز ازپا در مي آيد و سرافکندگي بر وي چيره خواهد شد.حسن روحاني اما براي نفس کشيدن در اين برهه، چيزي جزء متوسل شدن به شعارهاي و گفتمانهاي پوپوليستي ندارد. مناظره ديروز-پنجشنبه16 خرداد- بين نمايندگان روحاني و جليلي اين را به اثبات رساند که حسن روحاني با برچسب زدن دولت به روي سعيد جليلي خواهان مترود نمودن وي از صحنه راي آوري است. ولي اين استراتژي هم مانند ديگر استراتژي هاي نخ نماشده راه به جايي نمي برد و اين مردم هستند که قوه تشخيص شان آنها را از خواص جامعه به پيش انداخته است. گفتمان مقاومت نه گفتمان دولت فعلي بلکه گفتمان رهبر معظم انقلاب است که دائم بر اشاعه آن در تلاش است. امروز رهبر معظم انقلاب به صراحت اين نکته را متذکر مي شوند که رويکرد ما براي دولت آينده بايد مبتني بر رويکر روبه جلو پيشرفت باشد. شرايط بدر و خيبري که رهبري دائم آن را بيان مي کنند امروز فراموش بسياري گشته است:« اينكه ما عرض كرديم وضعيت بدر و خيبر، يعنى همين. وضعيت بدر و خيبر يعنى تهديد هست، چالش هست، اما بن‌بست نيست. در بدر امكانات كم بود، اما غلبه حاصل شد. امكانات طرف مقابل، چندين برابر؛ شايد در بعضى بخشها، غيرقابل مقايسه‌ى با امكانات جبهه‌ى اسلام بود. در خيبر سختى وجود داشت؛ رفتند مدتها آنجا ماندند؛ مقاومت دشمن شديد بود؛ اما غلبه پيدا كردند. چالش هست؛ اما در قبال چالش، توان و قدرت و استعداد و ظرفيت هم وجود دارد. اين، معناى وضعيت بدر و خيبر است. اگر اين ظرفيت را به ميدان آورديم، اگر نقاط ضعف را كم كرديم، پيشرفت خواهيم كرد.» و در بخشي ديگر از همين سخنراني مي فرمايند: «يك واقعيت ديگر هم اين است كه اگر كشور در مقابل فشارهاى دشمن - از جمله در مقابل همين تحريمها و از اين چيزها - مقاومت مدبرانه بكند، نه فقط اين حربه كُند خواهد شد، بلكه در آينده هم امكان تكرار چنين چيزهائى ديگر وجود نخواهد داشت؛ چون اين يك گذرگاه است، اين يك برهه است؛ كشور از اين برهه عبور خواهد كرد.» (ديدار با کارگزاران نظام3/5/91)
زينب نظريان ساماني