کد مطلب: 114505
به نام خـــــــــداوند جان آفرين حكيــم سخن در زبان آفـــرين
تاریخ انتشار : 1393/01/01
نمایش : 678
به نام خـــــــــداوند جان آفرين حكيــم سخن در زبان آفـــرين
خــــــــداوند بخشنده‌ي دستگير كــريم خطا پوش پوزش پــذير
عزيزي كه هر كز درش سر بتافت به هر در كه شد هيچ عزّت نيافت
اوّل ارديبهشت ،روز بزرگ داشت مقام شيخ اجل،سعدي شيرازي،بر همه‌ي دوست داران ادب وفرهنگ ايران زمين خجسته وميمون باد.
گذري كوتاه بر زندگي سعدي
مشرف الدّين مصلح بن عبدالله، سعدي شيرازي، شاعر بزرگ وپر آوازه ي ايران،در سال(606ه.ق.)در شهر شيراز به دنيا آمد و بين سال‌‌‌‌‌‌هاي (691تا694ه.ق.) در همان شهر از دنيا رفت. بي شك سعدي از بزرگ ترين گويندگان، سخن دانان و نكته سنجان ادبيّات فارسي است وداراي شهرتي جهاني است به گونه اي كه آثار وي به چندين زبان زنده‌ي دنيا ترجمه و بررسي شده است. به گفته‌ي اهل ادب، تا بوستان و گلستان سعدي زنده‌اند، زبان فارسي هم زنده است. ديوان سعدي اثري است بسيار ژرف، متنوّع وجذّاب كه قالب‌هاي گوناگون شعري را در خود جاي داده است. هر چند سعدي در سرودن قالب غزل شهره‌ي آفاق و زبانزد خاصّ و عام است، امّا سيري در بوستان اين شاعر، جهان آرماني وي را نشان مي‌دهد وگذر در گلستان وي-كه شعر آميخته به نثر است- جهان واقعي اين شاعر و نويسنده را مجسّم مي نمايد. سعدي شاعري جهان‌گرد بوده است وحاصل آن، تجربيّات ارزنده‌اي است كه در آثارش به چشم مي‌خورد.
حكايتي از گلستان سعدي
ياد دارم كه در ايّام طفوليّت متعبّد بودمي و شب خيز و مولع زهد و پرهيز، شبي در خدمت پدر– رحمت الله عليه- نشسته بودم و همه شب ديده بر هم نبسته و مصحف عزيز بر كنار گرفته و طايفه اي گرد ما خفته. پدر را گفتم: از اينان يكي سر برنمي‌دارد كه دوگانه اي بگزارد؟چنان خواب غفلت برده‌اندكه گويي نخفته‌اند كه مرده‌اند،گفت:جان پدر تو نيز اگر بخفتي به از آن كه در پوستين خلق افتي.
نبـيـند مدّعــي جز خويشتن را كه دارد پـرده‌ي پـنــــدار در پــيش
گرت چشم خدا بيني ببخشند نبيني هيچ كس عاجزتر از خويش